2 Kasım 2012 Cuma

EĞİTİRKEN MUCİTLİK RUHUNU YOK ETMEYİN

            Geleneksel anlayışımızda, çocuğu kendi haline bırakırsak ahlaksız yada kötü olacağına inanılır. Bu anlayış gereğince  çocuğu ahlaklı ve iyi olmaya doğru itmek gerekir. Çocuklar doğuştan sanki kötüymüş de biz onları iyi  yola götüreceğiz. Bu doğru mu? Çocukların ne kadar masum, ne kadar iyiylik ve güzellikle dolu olduğunu hepimiz görüyoruz. Bu konuya dair bir anı paylaşmak istiyorum. Bir dostumun evlerine elektrikli süpürge almış, süpürge bozulunca süpürgeyi sökmüş; kendince yağsız olduğuna karar verip yağlamış. Sonra tekrar monte etmiş, ama süpürge çalışmamış. Arkadaşım, küçük oğluyla birlikte süpürgeyi alıp servise götürmüş. Servis görevlisi süpürgeyi inceledikten sonra, '' Bu süpürgeyi söktünüz mü? '' diye sorunca, küçük çocuk hemen atılıp: '' Amca, babam bu süpürgeyi söktü ve yağladı.'' demeye çalışınca, arkadaşım daha konuşmasına izin vermeden lafı ağzına tıkmış. Zaten dört yaşındaki çocuk düzgün konuşamadığından servis görevlisi söylediklerinden hiçbir şey anlamamış. Oaradan ayrıldıktan sonra, oğlan olayı anlayamamanın verdiği şaşkınlıkla: '' Baba, niçin süpürgeyi söktüğümüzü o amcaya söylemedik? '' diye babasına sormuş. Baba nasıl açıklasın bu durumu, tabii lafı gevelemiş ağzında. Ama çocuk, günlerce bu sorunun cevabını düşünmüş. Her seferinde baba cevabı geçiştirmiş. Şimdi sormamız gereken, '' Bu durumu, çocuğa anlatabilir miyiz? '' ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder